Hun a afmaeli hun "islenska" svava....

Mig langadi rosalega til ad blogga utelskt. Sem sagt blogga thar sem eg bara omogulega get notad islenska stafi. Bara verd einfaldlega ad nota engongu erlenda bokstafi. Engir islenskir eins og thessir : á ð é í ó ú ý þ æ ö !

 Tilvalin timasetning hja mer eins og allt annad, afmaelid mitt er vist i dag. Ekki ad eg hafi eitthvad um thad ad segja. Thad gerdist bara. 7. mai er reyndar flottur dagur. Eg er satt vid af hafa verid valin a thessum degi, thegar var verid ad velja haefustu sendiboda yfirnatturlegs matts.

 Thar sem eg atti erfitt med svefn vegna mikilla tilfinningatruflana er eg mjog svo dofin i dag. God timasetning, eg veit. Frjals vilji. Heidi gaf mer armbond sem hun keypti a snilldarlegan hatt. Eg var med henni og eg sa armbondin og eg aetladi ad kaupa mer lika en tha vildi hun ekki kaupa ser thannig svo eg akvad ad kaupa ekki thessi armbond vegna thess ad hun var ju a undan, hvad sem thad skiptir nema ad ef eg hefdi keypt thau hefdi hun ekki getad gefid mer thau i afmaelisgjof. Hun er ekki svona heims, bara hagar ser thannig. (Heidi, thu ert snillingur)

Nu er eg tom i hausnum, veit ekki hvad eg a ad hugsa eda gera, langar ad sofa sma en get thad ekki her i skolanum og eg finn fyrir skolakvida, tho eg viti ad eg thurfi ekki ad vera hraedd vid nemendurna og eg tharf ekkert ad laera. Bara ad koma inni byggingu sem heitir skoli hraedir mig. Eitthvad sem eg tharf ad vinna i. Right when I get home!

L8er alig8erS

Hvar ætli ég hafi fengið þetta kæruleysi

Eins mikill hænuhaus og ég er, ákvað ég að horfa á bíómynd með Robin Williams, man of the year, sem var pretty góð og setti ég hana beint á óskalistann minn í afmælisgjöf. Hvað um það, alla myndina hugsaði ég EKKERT um vegabréfið en ÞEGAR ég hugsaði um það var það týnt. Já ókei, það VAR týnt þegar ég hugsaði ekki um það en ég áttaði mig sem sagt á því að það væri týnt, eða allavega nógu týnt til að ég gæti ekki fundið það nógu snemma til að geta notað það á morgun svo ég komist heil til Belgíu. Pabbi minn elskulegi reddaði þessu nú með því að hringja eitt símtal og komst að því að það var víst hægt að fá nýtt vegabréf klukkan 6 á morgnana og flugvélin mín fór 7:55. Ég varð bara að hlaupa á undan bílnum hans pabba til að biðja flugvélina að hinkra smá eftir að pabbi komi með föggurnar mínar í bílnum. Svo skransaði hann og tók handbremsubegjur í gegnum grindverkin og þurfti alveg að nota hvern einasta vöðva og hverja einustu taug í heilahvelinu sínu til að keyra ekki á neinn saklausann flugvallarvinnumann. Að sjálfsögðu komst pabbi framhjá þessum litlu mönnum án þess að svitna einu sinni, eða tvisvar. Djók. Svo var flugmaðurinn óþolinmóður og "samkvæmt bókunum" týpa og lagði af stað þrátt fyrir það að ég bað hann vinsamlegast um að hinkra í sirka 13 mínútur. Ég var þarna í flugvéladyrunum á meðan pabbi setur á sjálfstýringabúnaðinn og lyftir sér upp með töskuna mína. Ónei! lyftarinn í bílstjórasætinu á christler 3001 sem pabbi fékk lánaðann hjá bandaríkjunum náði ekki nógu hátt upp svo hann varð að standa á tám og henda til mín töskunni sem ég greip með naumindum. Sæti flugfreyjumaðurinn greip töskuna með mér. Mikið er hann myndarlegur. Ég er að meina pabbi sko! Flugfreyjustrákurinn var bara sætur!

Allt fór vel að lokum fyrir utan að vegabréfið mitt var útrunnið en það fattaðist ekki fyrr en við vorum komin. Myndin hafði eitthvað afmyndast í ljósinu. Hvaða ljósi? Veit ekki en who cares? Þetta er bara bullsaga svona rétt áður en ég halla mér í nokkrar mínútur áður en ég þarf að vakna aftur.

Góða ferð Svava og til hamingju með afmælið :Þ

Mikið til málanna að leggja

Ég hef svosem ekkert að segja annað en að faðir minn elskulegi hefur tekið eftir því að amerískar bíómyndir nota volvo bíla alveg í mjög mörgum öllum myndunum sem þeir framleiða  sem er hvorki gott né slæmt, bara kenning sem faðir minn heldur fram!

 Ég elska pabba - Go pabbi!

Lífið bara er... stundum

Jæja, ég uppgötvaði það um daginn að stundum er bara lífið. Það bara er... Ég tók eftir því að ég var ekki nógu sátt, sem sagt við lífið og tilveruna, mig eða aðra. Samt var ég ekkert óánægð. Mér leið engan vegin illa. Jú kannski þá þann hátt að ég var með mórai yfir því að ég væri ekki sátt. Með lífið þá! Eins og ég hef það gott. Lífið gæti auðvitað verið verra og þess vegna er ég þakklát fyrir það sem ég hef/fæ og reyni oftast að vera bara sátt. Það er ákveðin tilfinning sem við pabbi tölum stundum um. Lífið er ekkert frábært en það er heldur ekki slæmt, það er bara nógu gott. Bara hér og nú líður mér vel, ég er í þæginlegum fötum, mér er hvergi illt, ég sé vel, það er ágætis veður og ég get ekki gert neitt til að bæta líf mitt. Það er á uppleið og ég er á góðri leið með að gera líf mitt betra og betra og þar af leiðandi líf annarra líka. Þetta er svona helsta lýsing á "sáttri" tilfinningu. Í sambandið við þessa tilfinningu mína og líðan minn, ég var ekki sátt en ég var samt ekki ósátt. Ég komst að því að ég var bara ekki í neinni stöðu. Engri sérstakri tilfinningastöðu þetta augnablik en ég hafði enga ástæðu til að hafa móral yfir einu eða neinu. Þarna fann ég bara fyrir því að lífið væri!

Lífið er... ekkert sérstakt, það bara er...

En af því að ég er besta vinkona mín þá ætla ég að gefa mér ferð til Belgíu í afmælisgjöf. Hin besta vinkona mín á heima í Belgíu um þessar mundir og mig þyrstir í fingurgómana af forvitni við að sjá hvernig hún býr núna. Hvernig umhverfið er. Hvernig fólkið er. Hvernig heimilið hennar er. Hvernig veðrið er. Hvernig verslanarnir eru. Hvernig veitingahúsin eru. Hvernig sjónvarpsefnið er en fyrst og fremst hvernig hún er þarna ...

Svo eru plön fyrir afmælið mitt í fullum hamagangi og vona ég innilega að ósk mín um hugmyndir þess rætist

djammlífstíll?!?

ég skellti mér á hressó í gær til að fylgjast með touch og hogna, færeyskum tónlistamanni sem náði heldur betur til mín. yndisleg reggie tónlist sem flokkar sig sem folk rock/pop/rock tónlist. ja, tónlistamenn eru þeir allavega. einn sorglegur partur við þetta "djammkvöld" mitt er sá að ég fór mjög allt of snemma úr 70 afmæli ömmu minnar, sem er mjög góð vinkona mín, til að fara á hressó. það var reyndar ekki minn vilji að fara klukkutíma fyrr en en þurfti þar sem böddi kallinn var enþá með enska tímann stilltann og undraði sig á því hversu bjart væri úti. en jæja, enginn er fullkominn! danni skutlaði ég heim til mömmu þar sem ég flýtti mér að búa til einn bol fyrir bodypainterinn sem kemur oft á hressó því ég er búin að lofa honum 4 boli í fleiri vikur. en allt kom fyrir ekki og hann mætti ekki. fyrrum skólasystir mín úr fb á seinustu haust önn ætlaði að hitta mig þarna en það koma svolítið uppá og allt í einu var hún komin uppí sumarbústað með 6-7 strákum svo kvöldið endaði bara með því að ég áttaði mig örlítið á því hversu andstyggilegur djammlífsstíllinn er!

 

með fullri virðingu fyrir skólasystur minni, hlutir þróast og breytast og svo var þetta engin skyldumæting. enginn skaði skeður.

fólk að stíga uppá borð, velta borðunum, brotin glös, brjór, áfengi og sígarettustubbar á floti á á gólfinu og yfirgnæfandi taktbassa tónlist. meira en mikið af ópersónulegum hömpkanínum sem bera enga virðingu fyrir neinu og síðast en ekki síst ofurölva fólk sem veit ekkert í sinn haus, er líklegt til að framkvæma allar hugsanlegar vitleysur og ná engan vegin jafnvægi á kílómetra þykkri línu! uppbyggjandi líf og góður félagskapur! já það liggur enginn vafi á því.

ég veit ekki hvort ég sé bara svona neikvæð og svarsýn af því að það hefur gengið illa hjá mér að ná sambandi við vini mína og kunningja eða af því að heilræðurnar frá pabba um djammlífið séu farnar að kikka inn!

 

úps - gleymdi að skrifa um þetta kvöld á sínum tíma

ég sem sagt skellti mér á hressingarskálann á föstudaginn fyrir viku og undi mér við að hlusta á yndisfögru hljómsveitina Touch. sem ég hef svo oft nefnt hér áður. þar kom ég í þeirri von um að hitta góðkunningja mína eða sem sagt nánustu vini bróður míns en viti menn. það kom bara enginn. örfáir skutu inn hausnum en ég hafði einhvernvegin voða lítið við þá að sega. ég kom með 17 boli sem ég hafði hugsað mér að setja á sölu, ekkert endilega alla á þessu kvöldi en jú e-ð og ég seldi tvo boli. Rosalega ánægð með það og David bodypainterinn skoðaði nokkrar hugmyndir sem ég var með fyrir hann og hann valdi eitt flott letur sem mér datt í hug að hann mundi velja svo ég get loksins farið að búa til bolina fyrir þann nágunga. og viti menn, böddi lét það ekki vanta að hanga í loftinu, hann bregst okkur ekki!

ég kynntist einni hörkumömmu þarna. í fyrstu datt mér ekkert í hug að hún væri móðir en svo bara komst það til tals og hún talaði bara fögrum orðum um son sinn. frábær kona, ætlaði mér meira að segja þegar hún bað mig að geyma símann sinn því hún treysti engum öðrum, að setja númerið mitt inní minnið hennar og hringja svo í mig til að fá númerið hennar því hún er svona föndrari eins og ég, býr líka til boli. segir reyndar að bolirnir séu vinsælastir hjá dópistunum. jæja, þeir þurfa boli líka. en ég lét ekki verða af þessu númeraskipti enda skildist mér að hún byggi fyrir norðan en þó er ég ekki alveg viss. en ég hef hugsað til hennar...!

tvö önnur ungmenni byrjuðu að spjalla við mig, ein ung stúlka sem reyndist eldri en ég hefði giskað og var nýfráskilin móðir. úff, jæja, hún settist bara þarna hjá mér og byrjaði að spjalla við mig um strákinn sem hún er svo skotin í og loksins veit hann að hún er skotin í honum en samt er hann alltaf að fara á stefnumót með annarri stelpu en segist vildi óska þess að hann gæti bara verið með henni (konunni sem ég talaði við) og þvílíkt drama. ég sagði henni bara að halda áfram að kynnast þessum ágæta pilt og sjá hvað setur. kannski þegar hann hefur kynnst þeim báðum líst honum betur á konuna "mína"  og hættir að hitta hana. kannski verða þau bara vinir en kannski er þessi piltur bara ekki með neina samvisku eða sjálfsaga og virðingu og vill helst vera með þeim báðum en þar verður "mín" kona að seta mörkin. jæja þessi unga kona var þarna með vinkonum sínum, hún gekk þarna inn með annarri vinkonunni á meðan yngsa vinkonan fékk lánað skírteinið frá hinni vinkonu hennar og fékk inn með því, annars var mér sagt að hún væri 17 ára. hún leit ekki út fyrir það. virkaði bara ung snotur kona að koma á djammið, sína sig og sjá aðra og skemmta sér! úje.

já sá seinni sem ég talaði við það kvöld var ungur maður. ég man ekki hvernig hann lítur út nákvæmlega en hann var með ljóst hár (ekki gott) sem fór honum svosem alveg vel, hann var í lós brúnum riffl flauelsjakka (ekki gott) sem fór reyndar ágætlega vel við hárið á honum og svo held ég að hann hafi verið í einhverju grænu sem var gott því grænn litur er æðilegur en mig minnir að liturinn sem ég sá á honum hafi ekki verið góður. jæja ég hafi kannski ekki alveg kolfallið fyrir útliti þessa unga manns þá kom hann vel fyrir og vissi svona næstum hvað hann var að segja. hann virtist ekkert ofurölfi samt. við vorum að tala um lífið og tilveruna og skóla og vinnu og list og vini og síðast en ekki síst fermingar. við erum sammála um að fermingarbörnin séu of ung til að vita hvað þau eru að gera og hann sagðist allavega hafa séð eftir því að hafa fermst, jæja veit nú ekki með það. kannski sagði hann það því mér sagðist sjá eftir því. hann var allavega ekki alveg búin að hugsa það í gegn með af hverju hann sæi eftir því að hafa fermst og svona. en jú kannski sá hann eftir því og það er kostur við hann. mjög stór.

þetta tiltekna kvöld var verulega sérkennilegt. ég var í mínu fínasta pússi. nei segi svona, ég var í gulu blómapilsi, svörtum hlírabol og með fullt af hálsmenum. ég var auk þess á tánum. mikið rétt. ég kom í mínu fallegu gulu oddatáháhælu fínu skóm en þegar ég settist niður hjá gínu minni og fór úr skónum höfðu þeir grafið holur í hælana á mér svo ég bað um plástur og ég þreif þetta. svo gekk ég um á lágbotna sólum með bjölluthingy yfir ristina og á milli tánna. þetta voru svona sandalar. jæja þá vitiði hvernig ég leit út.... eða næstum.

mamma og dói voru með matarboð þetta kvöld, laufey og össur komu og þau fengu hreindýrakjöt og alls konar snobberífínerí. jæja verði þeim bara að góðu, en elsku laufey vissi að ég væri að fara á djammið og af því að hún er nú förðunarfræðingur og af því að ég er nú besta frænka hennar (ein af öllum) þá réðst hún á mig, henti mér inná bað þar sem gott ljós er og allt förðunardótið hennar mömmu og sagði mér sí og æj hvað ég væri með falleg augu og bölvaði sér af því að hún var og er ekki með svona nef eins og ég. úff hún má eiga það ef hún vill. hún mun sennilega nýta það betur en ég. ég bara hef það þarna. mamma var farin að vera skíthrædd því ég var orðin svo svört í kringum augun og svo kom þetta smókei thingy sem hún nuddaði svarta litnum og þakti hann út. og svaka svaka. þetta var flott, ég viðurkenni að þetta hafi verið vel gert og allt það en mér fannst þetta bara hylja persónuleika minn. svo hugsaði ég. ég meina, hversu marga persónuleika sér maður á damminu? allavega á hressó? allir með stæla, hössla þessa og hina, vera kúl til að einhver falli fyrir einhverjum og svona, sumir líka algerlega skipta um ham og dansa eins og motherfucker!!! bókstaflega. eða svo gott sem. ég hugsaði líka með mér, who cares, fólk hrósaði mér mikið fyrir það hvað ég leit vel út og það var allt í lagi en mér fannst það ekki vera að hrósa mér, það var að hrósa laufey fyrir verk sitt. en jæja ég sýndi auðvitað þakklæti og hugsaði þetta breytir engu. ég er bara sú sem ég er og skiptir mig í raun engu máli hvernig ég lít út. ég má vera drusluleg, ég má vera þreytuleg, ég má vera venjuleg svo ég nefni nú e-ð en þá má ég alveg líta svona út á djamminu eða hvenar sem er, næstum. þetta lúkk er vel liðið á djamminu svo ég bara var svona.

ég var algerlega edrú allt kvöldið. þó ég hafi fengið að smakka nýjan screew driver hjá gínu sem var btw mjög mjög góður og danni brósi "skipaði" mér að klára screew driverinn sinn þá var ég alveg edrú. þetta voru mesta lagi 3 sopar frá hálf ellevu til fimm um morguninn. hvað með það. ég gaf bödda mínum g-sting, svartan sem stóð á Touch. honum fannst hann flottur, að vanda og gekk með hann á hausnum þegar hann var að spila og svo þegar hann var að stríða einhverjum stelpum þarna klæddi hann sig í strenginn, og ég var viss um að hann mundi skemma stafina framaná en allt kom fyrir ekki, og hann var í strengnum allt kvöldið. hvort það hafi verið til að sýna mér að honum líkaði hann eða bara af því hann langaði að vera í honum, veit ég ekki en mér fannst hann bara sjálfum sér líkur, labbandi um allt eins og súperman. þeir sem þekkja bödda e-ð vita að það má vænt alls af honum en samt hægt að tala við hann. hann er ekki bara asni. hann er líka frábær vinur!

myndir frá hressó af touch og fylgifiskum - hresso.is

typpamyndir á bol - solo practice

ég var í allan gærdag, eftir hádegi, eða eftir tvö að búa til touch boli og mér fannst ekkert vera að ganga, svo lenti ég í svakalegu ævintýri í gær sem varð til þess að ég hjólaði frá vesturbænum þar sem mamma á heima, alla leið uppí seljahverfi í breiðholtinu þar sem ég bý, það var skítkalt og gargandi rigning og ég var með fullan poka a bolum og það var ekkert rosalega auðvelt að hjóla með þungann öðru megin, svo þurfti ég svona svakalega að pissa. það var sko ekki auðvelt.

allavega segi kannski þessa sögu seinna, held samt ekki, gleymi henni efir nokkrar mínútur. það sem ég æltaði að segja meira var að ég er búin að vera að gera boli og myndir og form til að fá réttar myndir á bolina frá því klukkan 1 í dag og var að klára þann síðasta núna, held ég hafi gert 3 eða 4 boli og þeir heppnuðust mjög vel og það var meira að segja mjög ánægjulegt að dunda mér við þá. það er mynd af typpi á þeim, svo skrifa ég nafnið á laginu sem myndin er við á aðra ermina og touch.is á hina ermina. lagið heitir sem sagt solo practice og er um rómantíska sjálfsfróun. já það sem ég gerði til að taka það fram að þetta átti að vera rómantíkst, var að brundið kom út eins og blómaskvettuklessa. þetta er flott, í alvöru, rosalega flott, mjög svo töff og mömmu finnst það líka sem er mjög gott mál nema hvað, henni finnst þeir of grófir fyrir litlu stelpuna hennar. sem sagt henni væri ekki vel við það ef ég gengi í þeim og heldur jafnvel að þeir gætu verið bannaði á sumum stöðum. ég mundi ekkert skammast mín fyrir að ganga í þessum bolum, ókei það er ekki það sama að vera í bol með mynd af typpi og með mynd af typpi. þessi bolur er jú grófur en hann er ekkert svona augljóslega typpi, ég meina maðurinn sem mamma hefur umsjón fyrir og heimsækir tvisvar í viku, hélt að þetta væri tré! þetta getur alveg verið tré.... fyrir suma!

mamma heldur að ég eigi ekki að vera að gera fleirri typpamyndir því hún er ekki svo viss um að hver sem er kaupir bol með mynd af typpi fyrir 2000 eða 2500,-

er að spá í að hækka verðið um 500 kall því þetta er gríðarleg vinna. er samt ekki viss, kannski er 2000 kall bara ágætis peningur fyrir einn bol. bara vinnan sem fer í þetta, ég vissi aldrei að ég þyrfti svona rosalega mikinn tíma. og þolinmæði.... gosh!!! og svo koma harðsperrurnar alveg eins og rigning er fljót að koma og fara hér á landi. en það er nokkurnvegin þess virði. mest finnst mér þó gaman að fá hrós fyrir bolina, heiðarlegt hrós og þegar fólk sýnir þessu áhuga, ekkert endilega að kaupa heldur spurja mig, hvernig geriru þetta og er þetta ekki erftitt og hvað ertu lengi með einn bol eða hvaða lit notaru til að setja myndirnar á og hvernig? málaru þetta eða hvað? en svo er auðvitað gaman þegar fólk kaupir því þar er mesti áhuginn, að eiga það sem ég hef skapað í höndum mér, bara æðislegt.

jæja ætlast til að sjá troðfullt hús sem aldrei fyrr á hressó annað kvöld því böddi mun sennilega hanga í loftinu og syngja þjóðsönginn á rússnensku.... kannski ekki alveg en hann mun hanga!

heyrumst

fyrstu orðin

sælt verið fólkið

 ég heiti Svava, nota nafnið svavs þegar ég er að búa til og eða skapa e-ð. bý til boli fyrir hljómsveitina Touch. fantagóð hljómsveit þó stemmingin á hressó sé engri lík. hátindur stemmingarinnar er þegar söngvarinn er kominn í 13 gír og syngur hangandi á hvolfi í loftinu. hann kann þetta hann böddi.

næsta gig hjá þeim verður á morgun, föstudaginn 9. mars og eiga þeir að byrja að spila 22 og enda klukkan 1 en því seinkar oft og spila þeir því ögn lengur, en það er algerlega þess virði að fara þangað þó ég viti aldrei almennilega hvar ég enda þessi kvöld því ég missi af síðasta strætó uppí breiðholt því strætó hættir að ganga klukkutíma áður en þeir hætta. OG mér er oftast sama hvar ég enda svo lengi sem ég fæ að sjá síðasta lagið hjá þessum dúddum í Touch.

endilega kíkið á www.touch.is eða www.myspace.com/touchtheband

fullt af bolum seldir á morgun á hressó, nánar tiltekið í hressingarskálanum við austurstræti!

takk fyrir mig í bili, set myndir af bolum og hugmyndum eftir örskamma stund!

Fyrsta bloggfærsla

Þessi færsla er búin til af kerfinu þegar notandi er stofnaður. Henni má eyða eða breyta að vild.