fuglinn hjá vini...

... sem talar um flekkótta kassa sem detta á bossann. Ætli þeir hafi meitt sig? Neeee, þeir lentu á fiðrildum! Svona fiðrildi sem vinna við það að taka fall af öðrum hlutum, eins og flekkóttum kössum og gulum hettupeysum með rennilás.

 Svarið leynist í myrkrinu og myrkrið leynist í svarinu. Hvort kom á undan? Ekkert, hvorugt kom á undan hinu en það kom ekki á sama tíma, það er samtvunnið eins og vafningsviður og hús. Þau styrkja hvort annað (blááááááááááás á mig). Það kemur feikilegt rok núna, akkúrat núna í þessarri andrá beint framan í þig og hárið á þér, ef þú hefur eitthvað, gýs afturábak og áfram og svo upp þar til rafmagnið slær út! Hárþurkan tók of mikið rafnmang. Eins og heilinn þinn núna, við að reyna að skilja það sem ég skrifaði. Hættu bara núna. Farðu að gera það sem þú ert góður í. Eitthvað sem ekki þarf ekki svona mikla orku í hugsunarhátt og einn dag munt þú verða eitthvað. Hvað sem er... án þess að hafa hugsað, alveg frá þessarri stundu. Hvernig líst þér á það? "just do it"...

Litli fuglinn hugsar aldrei, hann gerir ekkert, hann hugsar ekki áður en hann gerir eitthvað því hann gerir ekkert og hefur ekkert að hugsa um. Nema sjálfan sig. Þegar fuglinn fer óboðinn í önnur hreiður lætur hann eins og heima hjá sér uns honum er sparkað út af eigin hugsunarhætti og vilja. Með skottið á milli lappanna skundar hann frá stað til staðar og alltaf kemur hann með rauðar kinnar, eins sætur og hann á að sér að vera en alltaf kemur eitthvað á milli lappanna á honum. Já, skottið kemur alltaf aftur og hann fer alltaf aftur. Litli fuglinn veltir því oft fyrir sér hvar hann muni enda á endanum, ef hann muni enda einhversstaðar frekar en hvergi. Hvar? Hvar? Hvar?

Litli fuglinn skilur allt sem er óskiljanlegt og brýtur þessa kenningu niður og því skilur hann ekkert!